* HET VERMOORDEN VAN INHEEMSE MILIEUACTIVISTEN NEEMT TOE

Door Global Witness: 

https://www.globalwitness.org/campaigns/environmental-activists/how-many-more/

Bron: Censored News: http://bsnorrell.blogspot.be/2015/04/assassinations-of-indigenous-activists.html

Vertaald door NAIS: www.denaisgazet.be

 

Ten minste twee mensen worden iedere week gedood omdat zij opstaan tegen milieuverwoesting.

Sommigen worden neergeschoten door de politie tijdens demonstraties, anderen door huurmoordenaars.

Wanneer de bedrijven op zoek gaan naar nieuw land om te exploiteren, betalen meer en meer mensen die hen in de weg staan de ultieme prijs.

 

We hebben ontdekt dat in 2014 ten minste 116 milieuactivisten vermoord werden- dat is bijna het dubbele van journalisten die gedood werden in dezelfde periode. Een schokkende 40% van de slachtoffers waren inheemsen.

Meeste van hen werden gedood in conflicten over hydropower, mijnbouw en agri-business.

Bijna driekwart van de moorden waarover wij informatie gevonden hebben hadden plaats in Centraal en Zuid Amerika.

 

Waarschijnlijk ligt de dodentol wereldwijd veel hoger. Veel van de moorden die bij ons bekend zijn hadden plaats in afgelegen dorpen of diep in the jungle, waar gemeenschappen geen toegang hebben tot communicatie en de media.

Het is meer dan waarschijnlijk dat veel moorden niet in het openbaar komen.

 

Behalve de sterfgevallen documenteren analyseert ‘How Many More?’ de wereldwijde trends in geweld en intimidaties, met getuigenissen van activisten die bedreigingen, aanvallen en criminalisering hebben ondergaan omdat ze in de weg stonden van zogenaamde ‘ontwikkeling’.

Een verontrustende trend zien we waar sommigen berecht worden als ‘terrorist’ en geportretteerd worden als staatsvijanden.

 

Wij hebben ook een schijnwerper op Honduras gezet. Het meest gevaarlijke land per capita om een milieuactivist te zijn sinds de laatste vijf jaar, met 101 doden tussen 2010 en 2014.

“ Ze achtervolgen me. Ze dreigen met me te doden, te ontvoeren, ze bedreigen mijn familie, dat is wat mij moeten verduren.”

Aldus Berta Càceres, een activiste uit Honduras en winnaar van de ‘2015 Goldman Environmental Prize.’

 

De zaak van Berta Càceres is symbolisch voor de systematische targetting van milieuactivisten in Honduras.

Drie van haar collega’s werden sinds 2013 gedood omdat zij zich verzetten tegen de bouw van de Agua Zarca hydro-dam op de Gualcarque Rivier, die de vitale watertoevoer voor honderden inheemse Lenca zou afsluiten.

Criminele aanklachten werden tegen haar gefabriceerd, en twee van haar kinderen hebben Honduras moeten ontvluchten uit vrees voor hun veiligheid.

De ware criminelen – een machtige nexus van bedrijf- en staatsbelangen- gaan ongestraft vrijuit.

Deze drie inheemse Tolupàn leiders werden gedood door schutters die een anti- mijnbouw protestdemonstratie aanvielen in noord Honduras.

Zij hadden waarschuwingen ontvangen die hen aanmaanden hun inspanningen om het milieu te beschermen, op te geven.

“Nooit zullen wij de strijd om onze natuurlijke bronnen zuiver en in handen van de gemeenschappen te houden opgeven. Er zijn machten aan het werk die makkelijk geld willen verdienen door het land te verscheuren, het water te vergiftigen. Wij hebben hier altijd geleefd in harmonie met de aarde die ons voedsel schenkt, en wij zijn van plan hier te blijven, vechtend voor ons recht om onszelf te voeden.” Lid van inheemse Tolupàn groep van Locomapa.

 

Global Witness doet een beroep op overheden en de internationale gemeenschap om deze misdaden te onderzoeken, te controleren en te straffen.

En Honduras moet de misdaden aanklagen in hun komende beoordelingsrapport bij de Human Rights Council van de VN.

Berta Càceres ontving de ‘2015 Goldman Environmental Prize’ voor milieubescherming waar zij persoonlijk een grote prijs voor moet betalen.

Zie: video