8 juni 2016

Volgens een peiling eind mei zou het Vlaams Belang opnieuw stijgen tot 13,9% en daarmee de derde partij van Vlaanderen worden. Ook elders in Europa kennen extreemrechtse partijen electoraal opgang. Norbert Hofer van de Oostenrijkse FPÖ won de eerste ronde van de presidentsverkiezingen met 35% en verloor erg nipt de tweede ronde. Alternative für Deutschland (AfD) scoort goed in de Duitse peilingen, het Front National van Marine Le Pen en de PVV van Geert Wilders dreigen de grootste partijen in Frankrijk en Nederland te worden.

Artikel door Fabian (Gent) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Proteststemmen

De prominente terugkeer van extreemrechts op het electorale terrein is geen toeval. Terwijl de verschillende Europese besparingsregeringen steeds dieper snijden in openbare diensten en de koopkracht onderuithalen, stijgt de woede. Deze onvrede uit zich in proteststemmen, bij gebrek aan duidelijk alternatief op de besparingen ook in stemmen voor extreemrechts en allerhande populisten.

Het ‘softere’ racisme van rechtspopulistische partijen als N-VA heeft niet geleid tot het einde van extreemrechts. De retoriek van Theo – “vluchtelingen moeten met vrouwen leren omgaan” – Francken en Jan – “significant deel van de moslimbevolking danste na de aanslagen” – Jambon heeft het openlijker racistische discours van het Vlaams Belang aanvaardbaarder gemaakt. Het feit dat de door N-VA beloofde verandering verdere en snellere verarming blijkt te zijn terwijl de besparingsmaatregelen, nieuwe taksen en schandalen van belastingontwijking door rijken zich opstapelen, heeft de deur opengezet voor een gedeeltelijke terugkeer van haar kiezers richting het VB.

Enorme ruimte voor extreemrechts…

Het besparingsbeleid dat de meerderheid van de bevolking treft, creëert de vruchtbare voedingsbodem voor extreemrechts. Het is in