Foto: Western Shoshone Mary en Carrie Dann

Wanneer nu iedereen, van president tot kleine man, ervan overtuigd is dat Irak geen massavernietigingswapens had, dan moeten we ons afvragen waarom we daar dan überhaupt oorlog gingen voeren.

Ondertussen weten we dat er nooit enig bewijs was dat Saddam Hussein koppelde aan de terreuraanvallen van 11 september 2001.

Sommigen zeggen dat we oorlog voerden voor olie en sommigen noemden het “voor de economie.”

Dan kwam daar het artikel van drie paragrafen lang in de ‘November 13th 2000 edition’ van Time Magazine getiteld: “Saddam Hussein keert zijn rug naar groene ruggen (dollar biljetten)”. Er werd gezegd dat Irak niet langer dollars accepteerde omdat ze niets te maken wilden hebben met de “valuta van de vijand.”

Achteraf beschouwd kunnen we alleen nog maar speculeren waarom we nu eigenlijk moesten gaan vechten in Irak.

James Risen, Pulitzer Prijs winnaar schreef in zijn boek ‘Pay Any Price ‘:

” Luttele weken nadat in april 2003 Saddam Hussein’s standbeeld van zijn sokkel getrokken werd op Firdos Square in Bagdad......begonnen ongemarkeerde vrachtwagens zich te verzamelen aan het East Rutherford Operations Center.

Daar werden de vrachtwagens volgestouwd met paletten met in krimpfolie verpakte 100 dollarbiljetten.....De vrachtwagens hielden halt aan Andrews Air Force Base buiten Washington, DC. waar het geld overgeladen werd in de laadruimtes van C-17 transportvliegtuigen van de luchtmacht..... uiteindelijk landen de vliegtuigen op de Internationale luchthaven in Bagdad....”

Over de $12 tot $14 miljard ingepakte cash en de $5,8 miljard in elektronische transfers schreef hij: “Alles bijeen werd er zo ongeveer $20 miljard naar Irak gezonden zonder duidelijke bevelen of aanwijzingen over hoe het geld gebruikt moest worden.”

Nu, meer dan een decennium later kunnen we ons slechts afvragen waarom volkeren tegen mekaar ten oorlog trekken.

Standing Rock

Zelfs in Standing Rock moet je goed tussen de lijnen lezen en achter de schermen speuren om te begrijpen waarom stammenraden zich tegen hun eigen volk keren.

Op 15 februari 1974 heeft de regering vanuit congres een wet, the Indian Claims Commission Act Amendment goedgekeurd; hierin werden de Lakota $17 miljoen dollars geboden voor hun thuisland.

Toen het duidelijk werd dat de Indianen nooit zulke onbenullige aalmoes zouden aannemen maakte Congres een ander Indian Claims Commission Amendment waarin $85 miljoen meer in rente onder het 5° amendement van de VS grondwet ( over behandelen van billijke vergoeding).

Het vijfde amendement zegt: “Niemand zal ...gedwongen worden...om tegen zichzelf te getuigen, noch beroofd worden van zijn leven, vrijheid of eigendom zonder inachtneming van de juiste