DINE’ KRIJGERS VOOR STANDING ROCK TREKKEN WOENSDAG NAAR HUIS
Navajo’s en andere veteranen maken zich klaar om naar de brug te stappen op maandag 5 dec.
Gyms en het paviljoen in het casino werden geopend voor de wateractivisten en veteranen tijdens de blizzard. Foto door Michelle Cook, Dine’
Door Chili Yazzie
Censored News: http://bsnorrell.blogspot.be/2016/12/dine-warriors-for-standing-rock-head.html
Vertaald door NAIS: http://bsnorrell.blogspot.be/2016/12/dine-warriors-for-standing-rock-head.html
6 december
Update Dine’ Warriors for Standing Rock: Heel moeilijk om communicatie en uit Oceti Sakowin te krijgen.
Moeilijkheden veroorzaakt door het terrein, het weer, netwerk ‘overloads’ en wees er maar zeker van dat de regering/bedrijven opzettelijk de ether verstoren.
Uit de laatste berichten die ik ontving van Beverly en Vincent Yazzie, kan ik opmaken dat zij een poging doen om te hergroeperen en morgen te vertrekken, onze ploeg was verstrooid geraakt, sommigen kamperen in het casino, sommigen zijn terug in Kenel en enkelen in Fort Yates, ik hoop dat iedereen terecht is.
Kenel is het vertrekpunt voor het transport dat richting Rez gaat en Beverly heeft het zo georganiseerd dat iedereen morgenvroeg in Kenel kan zijn.
Het plan is dat onze Dine’ krijgers in de voormiddag zouden kunnen vertrekken, tenminste wanneer het weer en de omstandigheden van de autowegen het toelaten.
Indien alles volgens planning gaat zullen ze morgenavond in Denver zijn en overnachten in het Denver Indian Center.
Een dikke ahe’hee (dank u) voor onze Denver verwanten.
Donderdag zullen ze vroeg in de morgen vertrekken vanuit Denver naar de Rez-Shiprock.
Bij aankomst zal er een ‘Welkom thuis’ viering zijn in de namiddag.
Misschien kunnen familieleden van de krijgers naar Shiprock komen om hun krijgers op te pikken en mee te vieren. En alweer, indien het weer en de omstandigheden het toelaten.
Betreffende de schijnbaar tegengestelde standpunten over het opbreken van het kamp en naar huis gaan of het kamp staande houden zoals onbevreesde Lakota Warriors willen, lijkt alles toch te wijzen naar hetzelfde wantrouwen die sommigen van ons inheemse kameraden hebben voor tribale leiders die verkozen worden in het gekoloniseerde systeem.<