Erivan en Helga Haub, een Duits koppel was zo verliefd op het Amerikaanse westen dat zij daarvoor 300 kunstwerken verzamelden, een ranch kochten, een kudde van 400 bizons aankochten, en rondlopen in cowboy boots en buckles tijdens museum evenementen.

 Erivan en Helga Haub zijn niet de enigen Duitsers die naar het verre westen getrokken zijn. .

De Duitse fascinatie met de open range gaat al enkele eeuwen terug, maar het werd in de late jaren van de 19° eeuw populair gemaakt door Karl May, die een serie best- seller’s schreef over een Duitse ontdekkingsreiziger die in het Amerikaanse Westen rondtrok in gezelschap van een fictieve Apache krijger genaamd: Winnetou.

 Hun avonturen tikten aan bij de Duitse romantische verbeelding, samen met het verlangen naar wijd open ruimtes en een sterke nationaliteitszin, zegt professor Fitz Native American studies van de Universiteit van Passau,Duitsland.

 De Haubs familie zegt: “Het zijn de boeken van Karl May die ons reeds van in onze kindertijd warm maakten voor het Westen.

Professor Fitz zegt:

“ Het Westen per se, is voor de Duitsers de plaats van zelfvoorziening, openheid, beschikbaarheid van land (gestolen land), net zoals voor de blanke Amerikanen. Het is de plaats waar dromen uitkomen.”

 Terwijl in het algemeen de Duitse attitude er een is van goedaardige bewondering voor de Native Amerikaanse cultuur, zijn de meeste Indianen daar niet blij mee.

 Het Karl May Museum kwam tijdens afgelopen zomer onder vuur te liggen van de Chippewa tribe omdat ze weigerden hun scalp -collectie terug te geven aan de stam voor eervolle begraving.

 In Karl May’s Westen staat de indiaan centraal- een denkbeeldig, geromantiseerd personage dat alle idealen van ridderlijkheid en ecologisch bewustzijn in zich draagt en weinig uitstaans had met de echte, levende indianen. May was nooit zelf in het Westen geweest. Was hij er wel geweest dan