Tijdens de zomer van 1874 lanceerde het U.S. leger een campagne om de Comanche, Kiowa, Zuidelijke Cheyenne en de Arapaho indianen van de zuidelijke vlakten te verdrijven en hen in de reservaten te dwingen. Deze campagne was totaal anders dan de vorige pogingen om het gebied indianenvrij te maken voor de blanke trek naar het westen.

De Red River War betekende meteen het einde van de manier van leven van de stammen van de Zuidelijke vlakten .

En het luidde meteen een nieuw hoofdstuk in de niet zo frisse geschiedenis van Texas.

Blanke kolonisten die naar het Westen trokken kwamen steeds in conflict met nomadische stammen die al eeuwenlang leefden van de bizonjacht.

Om de kolonisten te beschermen bouwde het leger een serie van forten.

Door het uitbreken van de burgeroorlog was het leger genoodzaakt weg te trekken van de grenzen met het westen.

De indianen profiteerden daarvan om de zuidelijke vlakten terug onder controle te krijgen.

Daarop kwam de regering onmiddellijk in actie

In 1867 werd een overeenkomst opgesteld dat de naam kreeg “Medicine Lodge Treaty” waarin stond dat men:

..."twee reservaten zou klaarmaken in het indiaans gebied, een voor de Comanche en de Kiowa en een voor de zuidelijke Cheyenne en Arapaho.

...dat de overheid zou zorgen voor voedsel, kledij en andere benodigdheden, inbegrepen geweren en munitie voor de jacht .

... dat de goederen éénmaal per jaar geleverd zouden worden en dit dertig jaar lang.

...dat de indianen zouden toegelaten worden om van de jacht ten zuiden van de Arkansas Rivier te leven zolang er bizons zouden zijn.”

In ruil daarvoor moesten de indianen ophouden met hun aanvallen op blanke inwijkelingen.

Tien Chiefs ondertekende het verdrag en vele stamleden verhuisden vrijwillig naar de reservaten.

Blanke bizonjagers negeerden de termen van het verdrag en vestigden zich op het gebied dat men aan de indianen beloofd had.

De grote zuidelijke bizonkudde, het levensbloed van de indianen werd door de blanke bizonjagers in vier jaar tijd volledig uitgeroeid (1874 tot