'Refugees Welcome', racisme niet. Protest tegen Francken in Antwerpen

Door Blokbuster

11 oktober 2017

Om de aandacht af te leiden van het asociale beleid, schakelt de N-VA een versnelling hoger in het stigmatiseren van migranten en vluchtelingen. Zo moeten we vergeten dat het de rechtse regering is die aan onze lonen, pensioenen en openbare diensten zit. Protest hiertegen is nodig!

door Stef (Antwerpen)

Racisme: terug van nooit weggeweest

Het racisme van N-VA neemt groteske vormen aan. Na eerder de Amazigh van Antwerpen te viseren, zag Bart De Wever plots heel de Turnhoutsebaan vol lopen met terroristen. Dat is plat racisme.

De politie deed er nog een schepje bovenop door te liegen over een incident waar agenten zogenaamd belaagd waren door “70 tot 90” Borgerhoutenaars. De Wever eiste een signaal van de buurt. Een protestoptocht enkele dagen later was echter niet wat De Wever wilde. De burgemeester die eind juni weigerde deel te nemen aan overleg met jongeren uit de buurt, eiste plots dat er een overlegmoment zou komen.

De Antwerpse kiescampagne van N-VA is ingezet en het is duidelijk wie het doelpubliek niet is.

Trumpiaans

Vlaanderen kent nog andere Trumps. Prominent onder hen is Theo Francken (N-VA), de staatssecretaris voor asiel en migratie. Of was het deportatie en anti-immigratie? Hij lijkt het soms zelf te vergeten.

Francken pakt dagelijks uit met zijn harde beleid. Hij stuurt de ene tweet na de andere de wereld in. Veel inhoud is daar natuurlijk niet voor nodig: je hebt maar 140 karakters. De communicatie van de staatssecretaris neemt vaak de vorm aan van ware scheldtirades. Activisten en organisaties die zich inzetten voor vluchtelingen moeten het ontgelden.

De N-VA’er dweept met Trump, waar hij wel eens tweets van deelt. Het racisme en seksisme van Trump vormen geen bezwaar. Ook ‘Theo Trump’ stelt alles voor als een strijd van één tegen allen: tegen journalisten die hem niet begrijpen, tegen wereldvreemde rechters, tegen socialisten die overal een ‘puinhoop’ van maken, … Ondertussen houdt hij zich met de belangrijke zaken bezig: de netheid van het Maximiliaanpark in Brussel bijvoorbeeld. Na de moord op een antiracistische activiste in Charlottesville was Francken vooral bezorgd om standbeelden van voorstanders van de slavernij. Het is een kwestie van prioriteiten.

Na drie jaar regeringsbeleid schuift