Na de slag van de Little Bighorn (25 juni 1876) hebben her en der nog enkele kleine schermutselingen plaatsgevonden waar een einde aan kwam op die fatale , bitterkoude ochtend van 29 december 1890 bij Wounded Knee.

Daarna werden de indianen naar de reservaten verdreven. De ziel van de Amerikaanse indiaan werd door de US regering verpletterd.

Zij waren niet langer vrij en onafhankelijk.

Nu werden ze gedwongen om te leven van de barmhartigheid van de “blanke vader”, zij kregen weinig en slecht voedsel, moesten afgedankte ‘blanke’ kledij’ dragen en kregen een schamel dak boven hun hoofden.

“ Wij willen op onze eigen manier leven. Wij kosten de regering niets. Al wat we wensten was in vrede te kunnen leven en met rust gelaten worden. Maar men stuurde soldaten naar ons, in het hart van de winter en zij vernielden onze dorpen. Zij zeggen dat wij hen afgeslacht hebben, maar dat is wat zij met ons gedaan hebben. Wij hebben ons verdedigd en gevochten tot de laatste man.”

Crazy Horse

Na de veldslag moesten Sitting Bull en volgelingen uitwijken naar Canada.

Na jaren van honger en ontberingen besloot hij, nadat de regering hem amnestie beloofd had, in 1881 terug te keren naar de USA .

Zodra hij over de grens kwam werd hij meteen gearresteerd.

Twee jaar lang hield men hem gevangen in Fort Randall in Zuid Dakota.

Na zijn vrijlating trok hij zich terug in het Standing Rock reservaat, Zuid Dakota.

In 1885 kreeg Sitting Bull van de regering de toelating om mee rond te trekken met Buffalo Bill’s Wild West Show.

Men hoopte dat zijn afwezigheid in het reservaat de Sioux minder weerspannig zou maken.

Na een tijdje liet hij het circus en Buffalo Bill voor wat ze waren en keerde hij terug naar zijn volk in het reservaat.

Daar maakte hij meteen kennis met de Ghost Dance -beweging die tijdens zijn afwezigheid ontstaan was.

Daar hij zag hoe de Ghost Dance de mensen terug hoop gaf om hun land terug